Maria den Hertog

Mijn opa JOhn Elmendorp zat altijd voor verhalen. Hij woonde in Rotterdam aan het oostplein, het huis met e hoge stoep tegenover de molen. Vanaf het dak zag hij de zaplin boven de molen en door de straat de gele ruiters. Hij had 2 broers en 2 zussen; mies, eva, david en albert. In mei 1940 woonde david nog bij zijn moeder, de anderen waren al getrouwd. Er was sprake van mobilisatie, david had vrijstelling ivm broederdienst en verder ware alle jonge jongens opgeroepen. Er gingen geruchten dat er aan de grens vele verliezen waren en dat de regering in Engeland zat maar officieel was er niets bekend. En in 1914-1918 was Nederland ook neutraal dus dat zou nu ook wel weer zo zijn. Alles ging zijn normale gang en het was voorjaar dus de vrouwen waren druk met de schoonmaak. John’s moeder Maria Elmendorp den Hartog was ook druk bezig geweest. De schoorsteenveger was geweest en het plafon gewit en zelf een nieuw behangetje. Ze keek trots haar kamer rond en besloot naar haar zus te gaan. Die moest haar werk bewonderen. Ze ging op pad. Er was veel luchtverkeer meer dan anders en bij haar zus gekomen brak de hel los.Binnen enkele minuten brandde het hart van Rotterdam er was geen blussen mogelijk. Toen ze na een paar dagen naar haar huis wilde was het verdwenen. De molen stond er nog ook een stuk van St. Laurenskerk. Verder een puinhoop. Ze had het er levens afgebracht ook haar kinderen. Maar ze was alles kwijt. Ze had allen de kleding die ze aanhad en meet haar vele Rotterdammers.