Harry van den Berg

Onze opa was 8 jaar in de oorlog. Op 10 mei 1940 heeft hij de Duitse parachutisten op Ockenburg zien landen bij hem thuis in Poeldijk. Dit vond hij een prachtig gezicht! Wij, Femke en Michelle, zijn op 22 februari 2014 met onze opa en vader naar de musical Soldaat van Oranje geweest. Toen wij aan onze opa vroegen wat hij het mooiste stukje uit de musical vond, zei hij dat hij de beelden van de parachutisten die neerkwamen het mooiste vond. Wij vonden dit best bijzonder, want dit was maar een kort fragment in de musical. Maar achteraf vonden wij dit meer dan logisch, want dit heeft hij zelf in werkelijkheid meegemaakt. Het beeld van de parachutisten heeft heel veel indruk op hem gemaakt en hij zal dit dan ook niet snel vergeten!

14 mei 1940 ging de koningin via Hoek van Holland naar Engeland. Om hier te komen moest zij langs het huis van onze opa. Voor het huis van onze opa was de brug opgebroken waardoor de WSM bus met de koningin even moest stoppen, dit was rond de klok van 13:00 uur op 14 mei 1940. Niemand mocht in die tijd weten dat de koningin op weg was naar Engeland. Toen de bus tot stilstand kwam werd ze door de bewoners van de Nieuweweg in Poeldijk herkend. Al snel kwam de rest van de buurt kijken wat er aan de hand was aan de Nieuweweg. De vlucht van de koningin veroorzaakte een hoop gevloek onder de buurjongens die als militair hadden gediend bij het beschermen van Nederland, zij vonden dat ze voor niets hadden gevochten.

Opa kreeg op tweede pinksterdag 1940 bezoek van een Hollandse luitenant. Hij kwam met het verzoek dat ze het huis kwamen vorderen. De vader van onze opa vroeg de luitenant om zijn papieren, deze had hij niet. Waardoor de vader van onze opa weigerde het huis met zijn gezin te verlaten. Er zijn wel Nederlandse soldaten bij hen ingetrokken. Onze opa weet nog goed dat er ’s avonds op het huis werd geschoten. 147 schoten werden er gelost. Omdat er werd geschoten moest onze opa onder de keukentafel schuilen.
Later bleek dat de kogels kwamen van Nederlandse soldaten. Best gek vinden wij, er zaten tenslotte Nederlandse soldaten in het huis! Maar volgens opa is dat helemaal niet zo gek, hij verteld dat de luitenant lid was van de NSB en hij heeft daarom de Nederlandse soldaten verteld dat er Duitsers in het huis zaten. Vandaar dus die 147 kogels rond het huis van opa.

Onze opa verteld ook dat hij verder niet erg veel last heeft gehad van de oorlog, hij zegt dat hij altijd goed te eten heeft gekregen. Maar volgens hem komt dat ook omdat hij in het Westland woonde. In de stad was het anders, daar hadden de mensen vooral tijdens de hongerwinter een tekort aan eten. Er kwamen dan ook mensen vanuit Delft naar Poeldijk lopen, om te vragen of zij nog wat eten voor hun overhadden. Zij gaven de restjes dan altijd met hun mee.

Onze opa was 8 jaar in de oorlog. Op 10 mei 1940 heeft hij de Duitse parachutisten op Ockenburg zien landen bij hem thuis in Poeldijk. Dit vond hij een prachtig gezicht! Wij, Femke en Michelle, zijn op 22 februari 2014 met onze opa en vader naar de musical Soldaat van Oranje geweest. Toen wij aan onze opa vroegen wat hij het mooiste stukje uit de musical vond, zei hij dat hij de beelden van de parachutisten die neerkwamen het mooiste vond. Wij vonden dit best bijzonder, want dit was maar een kort fragment in de musical. Maar achteraf vonden wij dit meer dan logisch, want dit heeft hij zelf in werkelijkheid meegemaakt. Het beeld van de parachutisten heeft heel veel indruk op hem gemaakt en hij zal dit dan ook niet snel vergeten!
14 mei 1940 ging de Koningin via Hoek van Holland naar Engeland. Om hier te komen moest zij langs het huis van onze opa. Voor het huis van onze opa was de brug opgebroken waardoor de WSM bus met de Koningin even moest stoppen, dit was rond de klok van 13:00 uur op 14 mei 1940. Niemand mocht in die tijd weten dat de Koningin op weg was naar Engeland. Toen de bus tot stilstand kwam werd ze door de bewoners van de Nieuweweg in Poeldijk herkend. Al snel kwam de rest van de buurt kijken wat er aan de hand was aan de Nieuweweg. De vlucht van de Koningin veroorzaakte een hoop gevloek onder de buurjongens die als militair hadden gediend bij het beschermen van Nederland, zij vonden dat ze voor niets hadden gevochten.
Opa kreeg op tweede pinksterdag 1940 bezoek van een Hollandse luitenant. Hij kwam met het verzoek dat ze het huis kwamen vorderen. De vader van onze opa vroeg de luitenant om zijn papieren, deze had hij niet. Waardoor de vader van onze opa weigerde het huis met zijn gezin te verlaten. Er zijn wel Nederlandse soldaten bij hen ingetrokken. Onze opa weet nog goed dat er ’s avonds op het huis werd geschoten. 147 schoten werden er gelost. Omdat er werd geschoten moest onze opa onder de keukentafel schuilen.
Later bleek dat de kogels kwamen van Nederlandse soldaten. Best gek vinden wij, er zaten tenslotte Nederlandse soldaten in het huis! Maar volgens opa is dat helemaal niet zo gek, hij vertelt dat de luitenant lid was van de NSB en hij heeft daarom de Nederlandse soldaten verteld dat er Duitsers in het huis zaten. Vandaar dus die 147 kogels rond het huis van opa.
Onze opa vertelt ook dat hij verder niet erg veel last heeft gehad van de oorlog, hij zegt dat hij altijd goed te eten heeft gekregen. Maar volgens hem komt dat ook omdat hij in het Westland woonde. In de stad was het anders, daar hadden de mensen vooral tijdens de hongerwinter een tekort aan eten. Er kwamen dan ook mensen vanuit Delft naar Poeldijk lopen, om te vragen of zij nog wat eten voor hun overhadden. Zij gaven de restjes dan altijd met hun mee.

Wij vinden het altijd heel leuk en interessant als opa verhalen uit de oorlog verteld!