jan Schilt

Mijn vader en zijn ouders woonden aan de nesserdijk. door de landerijen achter het huis konden ze naar de spoorlijn lopen die van rotterdam naar utrecht ging. naast deze spoorlijn was een schuilbunker. de bunker was gemaakt van bielzen waartegen de aarde was aangestampt. deze bielzen waren ook geschikt als stookhout. dus op een avond waren mijn vader en zijn vader in de bunker bezig om wat bielzen weg te halen toen het luchtalarm afging en de duitse soldaten die in de langsrijdende trein zaten dus de bunker in kwamen. mijn vader en zijn vader lagen allebei achter wat bielzen met ingehouden adem en waren super opgelucht toen de Duitsers uiteindelijk weer vertrokken zonder ontdekt te zijn. De bielzen hebben ze wel meegenomen door er een spijker in te slaan en deze vervolgens door de sloten naar huis te trekken. ik kan dit verhaal al een aantal jaren, had het ook wel eens van mijn opa gehoord maar toen mijn vader het laatst weer eens vertelde besefte ik pas hoe bang ze moeten zijn geweest en stonden de tranen in mijn ogen.