Hendrik van de Berg en Alida Achterkamp

1940 – 1945 De Oorlog …dat vergeet je nooit meer!

Dit verhaal gaat over mijn ouders Hendrik van den Berg en Alida van den BErg – Achterkamp. Tijdens de oorlog was mijn vader Hendrik 42 jaar en mijn moeder Alida 38 jaar.

Wat een ramp die verduistering…alle ramen waren dichtgeplakt met bruin papier en kranten. Wij zaten als gezin dagen in de kelder in het donker.
Heel af en toe mocht er soms een kaarsje aan als wij iets mochten eten. Dat was vaak niet zo heel veel, wat brood en tapte-melk (ondermelk) en dat was het dan.
We gingen heel vroeg naar bed omdat het overal koud in huis was.

Mijn broer Gerrit toen ongeveer 15 jaar, lag dan heel hard te huilen in bed van de honger.
Mijn moeder Alida vond dit heel naar en zei op een dag ” Nu, dan ga ik maar een paar aardappels koken”.
De afvoer was bevroren dus moest mijn moeder de aardappels afgieten buiten op de stoep. Maar er mocht absoluut geen licht naar buiten schijnen!!
Heel voorzichtig deed ze de deur open, de pan met aardappels in haar handen. HOPELIJK zag niemand haar.
maar tot haar grote schrik stonden er buiten 3 Duitsers met geweren voor haar.
Zij schreeuwden gelijk naar Alida “Du das licht aus of ik schiet!”

Mijn moeder Alida schrok zich naar en van schrik liet ze de pan vallen en rolden alle aardappels over de stoep. Zo heeft ze minstens een half uur zitten bidden “Heer, laat ze weggaan”.

En gelukkig, de 3 duitsers gingen uiteindelijk weg. Daarna veegde ze alle aardappels bij elkaar met een stoffer en blik.
Dat moest snel gaan en eenmaal binnen stampte ze de aardappels gauw met een beetje tapte-melk.
Tegen mijn broer Gerrit “Hier jongen, eet maar lekker op, zand schuurt de maag en stilt de honger! Slaap maar lekker en tot morgenvroeg!”
Ik weet het nog als de dag van gisteren!

de oorlog…die vergeet je nooit!